Rve her yıl çeyrek milyon eşyanın Deutsche Bahn'ın (DB) kayıp eşya servisi tarafından kaybolduğu bildiriliyor. Trenlerde veya istasyonlarda ortadan kayboldu. DB'ye göre, kaybolduğu bildirilen eşyaların en az yüzde 60'ı yeniden ortaya çıkıyor. Devlete ait şirketin kayıp eşya hizmeti bu nedenle kendisini bu alanda “pazar lideri” olarak adlandırıyor.
Ancak bazı şeyler hala eksik. Eşyanın çalınması nedeniyle uğradığı kaybı resmi olarak bildirmek isteyen herkes federal polise başvurmalıdır. Yetkililerin geçen yıl bu bölgede yaklaşık 24.200 “çanta ve bagaj hırsızlığı” suçu kaydettiği söyleniyor. Büyük şehirler, yalnızca bölgesel trenlerin değil aynı zamanda uzun mesafe trenlerinin ve S-Bahn trenlerinin de tren istasyonlarına ulaşması nedeniyle yankesicilik açısından sıcak noktalar olarak kabul edilmektedir.
Federal polis, yankesicilerin kullandığı en popüler hilelerin listesini internete koydu. Ancak hepsi bu kadar değil: Hırsızlığın en çok meydana geldiği yerlere de gizli soruşturmacılar gönderiyor. Bunlardan ikisi Nadine Schulze ve Tom.
ayrıca oku
İkili, Berlin Ostbahnhof Federal Polis Karakolu'nda gizli soruşturmacı olarak çalışıyor veya çalışıyordu. Bölgeleri başkentin kuzeydoğusundan güneyine ve Brandenburg'un bazı bölgelerine kadar uzanıyor. Tom'un aslında farklı bir adı var. Polar ceketli atletik adamın halen Bireysel Hizmet Birimi'nde (EEE) aktif görevde olması nedeniyle gerçek adı anılmıyor. Öte yandan Nadine'e gerçekte böyle deniliyor ve haklı olarak eski bir sivil araştırmacıdır. Bugün halkla ilişkiler alanında çalışıyor. “Bu işi sevmeyi öğrendim, bu benim kesinlikle favorim” diyor. Kızıl saçları yüzünü çerçeveliyor ve burnunda küçük bir piercing var. Bazen “kılık değiştirdiği” sivil bir araştırmacı olarak geçirdiği zamanlardan bir kalıntı. İkili, operasyonel taktikleri hakkında değil, faillerin eylemleri ve gezginlerin en sık yaptığı hatalar hakkında konuşmak istiyor.
Örneğin Berlin-Südkreuz tren istasyonundaki buna benzer posterler yolcuları “tokmaklar” konusunda uyarıyor.
Kaynak: Jakob Gierth
Tom ve Nadine, Berlin'deki Ostbahnhof'a çok da uzak olmayan bir toplantı odasında konuşmaya başlarlar. İşinin önemli bir noktasıyla ilgili: reklam. Nadine, “Bu giriş seviyesi bir klasik, rapor vermeyin” diyor ve Tom şu sonuca varıyor: “Fakat suçu kontrol altına alabilmemiz için istatistiklere ihtiyacımız var.” Şöyle söyleyen birçok kişi var: “'Benim telefon zaten beş yaşındaydı, ilan vermiyorum. Ancak çok az haber verilmesi bir sorun.” Nadine, birçok tren istasyonunda, kayıtları arama başlatmak için kullanılabilecek kameralar bulunduğunu ekliyor. Memurlar her faili hemen yakalayamasa bile raporlar, faillerin işleyiş tarzının belirlenmesine veya daha eski vakalarla bağlantı kurulmasına yardımcı olur.
“Bazen faillerin evinde cep telefonlarıyla dolu meşhur bir çanta buluyoruz, ancak yalnızca birkaç akıllı telefonu belirli kişilere atayabiliyoruz.” Bunun gerçekleşmesi için, yaralı tarafların öncelikle polise bir rapor sunması ve İkincisi, çalınan telefonun IMEI'sini aktardı.
ayrıca oku
Temel olarak trenle seyahat etmek sizi kaybetmeye davet eder. ICE treniyle Cumhuriyet'te yarışan herkes kolayca düşüncelere dalabilir veya dalıp gidebilir; birçok yolcu, hatta bölgesel trenlerde bile, dizüstü bilgisayar ekranlarının önünde oturup işine dalmış durumda.
Yetkililer zihinsel yokluğun mağdur olma olasılığını artırdığını doğruluyor. Deneyimler, gezginlerin kitap okuduğunu veya sohbet ettiğini, akıllı telefonlarına bağlı kaldıklarını veya çocuklarıyla ilgilendiklerini gösteriyor. Öte yandan araştırmacılara göre yaşlı yolcular ve seyrek seyahat edenler sıklıkla yön bulma sorunları yaşıyor: Trenim hangi raydan kalkıyor? Çıkış nerede? Ve yankesiciler genellikle her türlü kalabalıkta hoş karşılanır. Bu durum, atıştırmalık büfesinin önünde veya yürüyen merdivenlerde koltuk ararken meydana gelebilir.
Wuppertal'da yolcular trenlerini bekler ve bagajlar genellikle önemsiz bir mesele haline gelir
Kaynak: Jakob Gierth
Polisin kaydettiği bagaj hırsızlıkları olmak neredeyse yarısı tren istasyonlarında. Hırsızlar “kalkışa hazır veya gelen trenlere” 1.039 kez saldırdı. Yollarda 12.200'den fazla suç kaydedildi.
Trende uyuyakalan herkes de kolay bir avdır. Tom, “'Efervesans' sahibi adayların kaderi bu yöndedir” diye açıklıyor. Demek istediği (uyuyan) sarhoşlardır. Berlin'in parti metropolünde alışılmadık bir durum değil. “Bazen mesaj yazarken uykuya dalıyorlar.” İster bölgesel, ister S-Bahn, ister uzun mesafe ulaşım olsun, bu büyük bir fark yaratmıyor.
“Dikkatli olursanız trenle seyahat etmek güvenlidir”
Federal Polis ortalama olarak Almanya genelinde görev yapıyor Her gün dosyasına 66 bagaj hırsızlığı kaydediliyor. Nadine'in en yüksek puanı “bir günde en az beş tutuklama!” Tekrar yüzü gülüyor. “Ana istasyondaki Aziz Nicholas Günü'ydü.”
Tom da şunu ekliyor: “Dikkatli olursanız trenle seyahat etmek güvenlidir. Bizi görememeniz orada olmadığımız anlamına gelmez.”
Gizli soruşturmacı, tren yolculuklarında “sağlıklı bir güvensizliğe” ihtiyaç duyulduğunu, çünkü “eski hilelerin hâlâ işe yaradığını” söylüyor.
Kaynak: Jakob Gierth
Faillerin kullandığı hileler arasında örneğin kapıyı veya koridoru kapatmak yer alıyor. Önünüzdeki faillerden biri trende yolu kapatıyor, arkanızdaki fail ise sırt çantanızı karıştırıyor. Berlin'deki Südkreuz'daki posterler aynı zamanda “tokmaklara” karşı da uyarıda bulunuyor: Faillerden biri trenin penceresinin dışını çalıyor, trende olan diğeri ise dikkati dağılan yolcunun açık bıraktığı şeyi kapıyor.
Polis birliğinden (GdP) Andreas Roßkopf da rapor sayısına ilişkin olarak çok sayıda bildirilmemiş vaka anlamına gelen “istatistiksel makas”tan bahsediyor. Demiryolunun uğradığı her kayıp polisin görevi olmuyor. Roßkopf, WELT'e verdiği röportajda tren trafiğinin “suç alanında büyük bir potansiyel” sunduğunu açıklıyor.
Büyük şehirler arasındaki yoğun güzergahlar özellikle sıcak noktalardır. Federal polis, suçların yaklaşık yüzde 14'ünü oluşturan Frankfurt am Main, Hamburg, Köln, Düsseldorf ve Berlin'deki ana tren istasyonlarının en çok etkilenen istasyonlar olduğunu doğruladı. Peki yolcuların eşyalarını kim alıyor?
Federal Polis Başkanlığı şunları söylüyor: “Yerel olarak hareket eden çok sayıda ara sıra ve bireysel failin yanı sıra, suç alanı, bölgesel, ulusal ve uluslararası düzeyde çeteler halinde veya ticari temelde faaliyet gösteren hareketli ve organize gruplar tarafından karakterize edilmektedir.” Sendikacı durumu şöyle değerlendiriyor: “Kural olarak bunlar organize çetelerdir.” Üyeleri çoğunlukla “Doğu Avrupa uyruklu”dur. Ayrıca eğitimli yolcuları götürmek için gençler ve hatta çocuklar da sıklıkla kullanılıyor.
Deutsche Bahn güvenlik personeli ve federal polisin yanı sıra özel hizmet sağlayıcıları da yolcuları daha büyük kötülüklerden koruyor
Kaynak: Jakob Gierth
Nadine ve Tom şunu söylüyor: “Sadece suçlu yabancılardan oluşan çetelerden bahsetmek doğru olmaz.” Evet, fail grupları ve organize çeteler var; aynı zamanda bireysel failler de var. “Dalgalanır. Bazen işbölümünde daha fazla aktörün yer aldığı ve daha az aktörün olduğu haftalar ve aylar olabiliyor.” Schulze şunu ekliyor: “Grubun anonimliğini ortadan kaldırırsanız, tekrar ortadan kayboluyorlar. Hukuki yaptırım çok önemli.”
2016 yılında Rumen uyruklu 44 kişilik organize bir çete çökertildi. Tom yakın geçmişten “Moldova vatandaşlarından oluşan organize bir çete”den söz ediyor. Başka bir araştırmacı “BZ” gazetesine, Berlin'deki Ostkreuz'daki gösteriyi Kuzey Afrikalıların yürüttüğünü söyledi. Ve bu çetelerin belli bölgeleri var.
ayrıca oku
Ancak Nadine Schulze, herkesin yankesici olabileceğini ekliyor ve genç kadınların ceketlerini yanlarında oturan insanların açık ceplerine koyup sonra boşalttıklarını bildiriyor. Veya ellinin üzerindeki faillerin “güzel giyimli, iş adamı tipinde” olduğu. Tom, bazen gençler arasında kendilerine özgü bir dinamik oluştuğunu ve daha sonra diğer yolcuları kendiliğinden uzaklaştırdıklarını söylüyor.
“Biz sıradan gezginler değiliz, insanları filtreliyoruz”
Soruşturmacılar için temel kural, telefon, cüzdan ve kulaklık gibi değerli eşyaları vücudunuza mümkün olduğunca yakın taşımaktır. Veya fermuar kapalıyken ceket ceplerinde. Çantalar ve sırt çantaları da kapalı kalmalıdır. Nadine ve Tom merdivenlerde “vücudunuzun önüne sırt çantası” takmanızı tavsiye ediyor.
Özellikle Nadine Schulze, yankesicilerin maharetinin tanınmasına karşı koyamıyor. “Onlar hırsızların krallarıdır” diyor. “Yüzlerce insanın ortasında yalnızca birkaç kişi fark edilmeden hırsızlık yapabiliyor. Kimse onları fark etmiyor. Hırsızlık tam önümüzde, yanı başımızda, tam bir gizlilik içinde gerçekleşiyor. Bir yankesici neredeyse görünmez görünüyor.”
Tom ve meslektaşları mikro hareketleri veya bir kişinin sırt çantasının yan cebine çok fazla bakıp bakmadığını arıyor. Onlar turistlerin, işe gidip gelenlerin ve parti insanlarının koşuşturmacasındaki gölgelerdir. “Yolcular kendileriyle fazlasıyla meşgul.” Schulze şunu ekliyor: “Görünüşü ve hissi elde etmek için yolda üç yıl geçmesi gerekiyor.”
Ancak bazı şeyler hala eksik. Eşyanın çalınması nedeniyle uğradığı kaybı resmi olarak bildirmek isteyen herkes federal polise başvurmalıdır. Yetkililerin geçen yıl bu bölgede yaklaşık 24.200 “çanta ve bagaj hırsızlığı” suçu kaydettiği söyleniyor. Büyük şehirler, yalnızca bölgesel trenlerin değil aynı zamanda uzun mesafe trenlerinin ve S-Bahn trenlerinin de tren istasyonlarına ulaşması nedeniyle yankesicilik açısından sıcak noktalar olarak kabul edilmektedir.
Federal polis, yankesicilerin kullandığı en popüler hilelerin listesini internete koydu. Ancak hepsi bu kadar değil: Hırsızlığın en çok meydana geldiği yerlere de gizli soruşturmacılar gönderiyor. Bunlardan ikisi Nadine Schulze ve Tom.
ayrıca oku
İkili, Berlin Ostbahnhof Federal Polis Karakolu'nda gizli soruşturmacı olarak çalışıyor veya çalışıyordu. Bölgeleri başkentin kuzeydoğusundan güneyine ve Brandenburg'un bazı bölgelerine kadar uzanıyor. Tom'un aslında farklı bir adı var. Polar ceketli atletik adamın halen Bireysel Hizmet Birimi'nde (EEE) aktif görevde olması nedeniyle gerçek adı anılmıyor. Öte yandan Nadine'e gerçekte böyle deniliyor ve haklı olarak eski bir sivil araştırmacıdır. Bugün halkla ilişkiler alanında çalışıyor. “Bu işi sevmeyi öğrendim, bu benim kesinlikle favorim” diyor. Kızıl saçları yüzünü çerçeveliyor ve burnunda küçük bir piercing var. Bazen “kılık değiştirdiği” sivil bir araştırmacı olarak geçirdiği zamanlardan bir kalıntı. İkili, operasyonel taktikleri hakkında değil, faillerin eylemleri ve gezginlerin en sık yaptığı hatalar hakkında konuşmak istiyor.
Örneğin Berlin-Südkreuz tren istasyonundaki buna benzer posterler yolcuları “tokmaklar” konusunda uyarıyor.
Kaynak: Jakob Gierth
Tom ve Nadine, Berlin'deki Ostbahnhof'a çok da uzak olmayan bir toplantı odasında konuşmaya başlarlar. İşinin önemli bir noktasıyla ilgili: reklam. Nadine, “Bu giriş seviyesi bir klasik, rapor vermeyin” diyor ve Tom şu sonuca varıyor: “Fakat suçu kontrol altına alabilmemiz için istatistiklere ihtiyacımız var.” Şöyle söyleyen birçok kişi var: “'Benim telefon zaten beş yaşındaydı, ilan vermiyorum. Ancak çok az haber verilmesi bir sorun.” Nadine, birçok tren istasyonunda, kayıtları arama başlatmak için kullanılabilecek kameralar bulunduğunu ekliyor. Memurlar her faili hemen yakalayamasa bile raporlar, faillerin işleyiş tarzının belirlenmesine veya daha eski vakalarla bağlantı kurulmasına yardımcı olur.
“Bazen faillerin evinde cep telefonlarıyla dolu meşhur bir çanta buluyoruz, ancak yalnızca birkaç akıllı telefonu belirli kişilere atayabiliyoruz.” Bunun gerçekleşmesi için, yaralı tarafların öncelikle polise bir rapor sunması ve İkincisi, çalınan telefonun IMEI'sini aktardı.
ayrıca oku
Temel olarak trenle seyahat etmek sizi kaybetmeye davet eder. ICE treniyle Cumhuriyet'te yarışan herkes kolayca düşüncelere dalabilir veya dalıp gidebilir; birçok yolcu, hatta bölgesel trenlerde bile, dizüstü bilgisayar ekranlarının önünde oturup işine dalmış durumda.
Yetkililer zihinsel yokluğun mağdur olma olasılığını artırdığını doğruluyor. Deneyimler, gezginlerin kitap okuduğunu veya sohbet ettiğini, akıllı telefonlarına bağlı kaldıklarını veya çocuklarıyla ilgilendiklerini gösteriyor. Öte yandan araştırmacılara göre yaşlı yolcular ve seyrek seyahat edenler sıklıkla yön bulma sorunları yaşıyor: Trenim hangi raydan kalkıyor? Çıkış nerede? Ve yankesiciler genellikle her türlü kalabalıkta hoş karşılanır. Bu durum, atıştırmalık büfesinin önünde veya yürüyen merdivenlerde koltuk ararken meydana gelebilir.
Wuppertal'da yolcular trenlerini bekler ve bagajlar genellikle önemsiz bir mesele haline gelir
Kaynak: Jakob Gierth
Polisin kaydettiği bagaj hırsızlıkları olmak neredeyse yarısı tren istasyonlarında. Hırsızlar “kalkışa hazır veya gelen trenlere” 1.039 kez saldırdı. Yollarda 12.200'den fazla suç kaydedildi.
Trende uyuyakalan herkes de kolay bir avdır. Tom, “'Efervesans' sahibi adayların kaderi bu yöndedir” diye açıklıyor. Demek istediği (uyuyan) sarhoşlardır. Berlin'in parti metropolünde alışılmadık bir durum değil. “Bazen mesaj yazarken uykuya dalıyorlar.” İster bölgesel, ister S-Bahn, ister uzun mesafe ulaşım olsun, bu büyük bir fark yaratmıyor.
“Dikkatli olursanız trenle seyahat etmek güvenlidir”
Federal Polis ortalama olarak Almanya genelinde görev yapıyor Her gün dosyasına 66 bagaj hırsızlığı kaydediliyor. Nadine'in en yüksek puanı “bir günde en az beş tutuklama!” Tekrar yüzü gülüyor. “Ana istasyondaki Aziz Nicholas Günü'ydü.”
Tom da şunu ekliyor: “Dikkatli olursanız trenle seyahat etmek güvenlidir. Bizi görememeniz orada olmadığımız anlamına gelmez.”
Gizli soruşturmacı, tren yolculuklarında “sağlıklı bir güvensizliğe” ihtiyaç duyulduğunu, çünkü “eski hilelerin hâlâ işe yaradığını” söylüyor.
Kaynak: Jakob Gierth
Faillerin kullandığı hileler arasında örneğin kapıyı veya koridoru kapatmak yer alıyor. Önünüzdeki faillerden biri trende yolu kapatıyor, arkanızdaki fail ise sırt çantanızı karıştırıyor. Berlin'deki Südkreuz'daki posterler aynı zamanda “tokmaklara” karşı da uyarıda bulunuyor: Faillerden biri trenin penceresinin dışını çalıyor, trende olan diğeri ise dikkati dağılan yolcunun açık bıraktığı şeyi kapıyor.
Polis birliğinden (GdP) Andreas Roßkopf da rapor sayısına ilişkin olarak çok sayıda bildirilmemiş vaka anlamına gelen “istatistiksel makas”tan bahsediyor. Demiryolunun uğradığı her kayıp polisin görevi olmuyor. Roßkopf, WELT'e verdiği röportajda tren trafiğinin “suç alanında büyük bir potansiyel” sunduğunu açıklıyor.
Büyük şehirler arasındaki yoğun güzergahlar özellikle sıcak noktalardır. Federal polis, suçların yaklaşık yüzde 14'ünü oluşturan Frankfurt am Main, Hamburg, Köln, Düsseldorf ve Berlin'deki ana tren istasyonlarının en çok etkilenen istasyonlar olduğunu doğruladı. Peki yolcuların eşyalarını kim alıyor?
Federal Polis Başkanlığı şunları söylüyor: “Yerel olarak hareket eden çok sayıda ara sıra ve bireysel failin yanı sıra, suç alanı, bölgesel, ulusal ve uluslararası düzeyde çeteler halinde veya ticari temelde faaliyet gösteren hareketli ve organize gruplar tarafından karakterize edilmektedir.” Sendikacı durumu şöyle değerlendiriyor: “Kural olarak bunlar organize çetelerdir.” Üyeleri çoğunlukla “Doğu Avrupa uyruklu”dur. Ayrıca eğitimli yolcuları götürmek için gençler ve hatta çocuklar da sıklıkla kullanılıyor.
Deutsche Bahn güvenlik personeli ve federal polisin yanı sıra özel hizmet sağlayıcıları da yolcuları daha büyük kötülüklerden koruyor
Kaynak: Jakob Gierth
Nadine ve Tom şunu söylüyor: “Sadece suçlu yabancılardan oluşan çetelerden bahsetmek doğru olmaz.” Evet, fail grupları ve organize çeteler var; aynı zamanda bireysel failler de var. “Dalgalanır. Bazen işbölümünde daha fazla aktörün yer aldığı ve daha az aktörün olduğu haftalar ve aylar olabiliyor.” Schulze şunu ekliyor: “Grubun anonimliğini ortadan kaldırırsanız, tekrar ortadan kayboluyorlar. Hukuki yaptırım çok önemli.”
2016 yılında Rumen uyruklu 44 kişilik organize bir çete çökertildi. Tom yakın geçmişten “Moldova vatandaşlarından oluşan organize bir çete”den söz ediyor. Başka bir araştırmacı “BZ” gazetesine, Berlin'deki Ostkreuz'daki gösteriyi Kuzey Afrikalıların yürüttüğünü söyledi. Ve bu çetelerin belli bölgeleri var.
ayrıca oku
Ancak Nadine Schulze, herkesin yankesici olabileceğini ekliyor ve genç kadınların ceketlerini yanlarında oturan insanların açık ceplerine koyup sonra boşalttıklarını bildiriyor. Veya ellinin üzerindeki faillerin “güzel giyimli, iş adamı tipinde” olduğu. Tom, bazen gençler arasında kendilerine özgü bir dinamik oluştuğunu ve daha sonra diğer yolcuları kendiliğinden uzaklaştırdıklarını söylüyor.
“Biz sıradan gezginler değiliz, insanları filtreliyoruz”
Soruşturmacılar için temel kural, telefon, cüzdan ve kulaklık gibi değerli eşyaları vücudunuza mümkün olduğunca yakın taşımaktır. Veya fermuar kapalıyken ceket ceplerinde. Çantalar ve sırt çantaları da kapalı kalmalıdır. Nadine ve Tom merdivenlerde “vücudunuzun önüne sırt çantası” takmanızı tavsiye ediyor.
Özellikle Nadine Schulze, yankesicilerin maharetinin tanınmasına karşı koyamıyor. “Onlar hırsızların krallarıdır” diyor. “Yüzlerce insanın ortasında yalnızca birkaç kişi fark edilmeden hırsızlık yapabiliyor. Kimse onları fark etmiyor. Hırsızlık tam önümüzde, yanı başımızda, tam bir gizlilik içinde gerçekleşiyor. Bir yankesici neredeyse görünmez görünüyor.”
Tom ve meslektaşları mikro hareketleri veya bir kişinin sırt çantasının yan cebine çok fazla bakıp bakmadığını arıyor. Onlar turistlerin, işe gidip gelenlerin ve parti insanlarının koşuşturmacasındaki gölgelerdir. “Yolcular kendileriyle fazlasıyla meşgul.” Schulze şunu ekliyor: “Görünüşü ve hissi elde etmek için yolda üç yıl geçmesi gerekiyor.”