Roma Cumhuriyeti'nin dünya hakimiyetine yükselişi genellikle oldukça düz bir muzaffer kampanyalar olarak sunulmaktadır. M.Ö. 4. yüzyılda İtalya'daki MÖ 4. yüzyılda tüm rakiplerin Niederringen'iyle başlar ve iki yüzyıl sonra doğudaki Makedonya ve Suriye'nin Helenistik krallıkları hakkındaki zaferlerle sona erer. Kartaca Hannibal'a karşı yenilgiler bile bu başarı öyküsünde sıralanıyor, çünkü Roma'nın kararlılığının kanıtı olarak kabul ediliyorlar. MÖ 146 MÖ 146, hem Batı'daki eski rakip hem de Achean Konfederasyonu metropolü Corinth ile birlikte, özgür Yunanistan tam anlamıyla haritadan silindi.
Amerika Birleşik Devletleri'ni hatırlatıyorsunuz, ancak askeri kariyere siyah bir nokta süslendi: Vietnam. İber Yarımadası'nda Roma, kirli, demoralize edici, görünüşte sonsuz bir çatışmaya yol açtı. Potsdam Üniversitesi'ndeki emeritus olan İspanyol-Alman yaşlı tarihçi Pedro Barceló, genellikle edebi kaynakların eksikliğinden dolayı Latince derslerde bırakılan bu unutulmuş ortamı, “İspanya'nın antik çağındaki tarihi. Çünkü savaş, Vietnam'daki Amerika'nın aksine, nihayet 21 yıl sonra büyük gücün zaferi ile sona ermesine rağmen, yüz yıl sonra Cumhuriyet'in düşüşüne liderlik edecek tuzaklar atıldı.
İber Yarımadası, kısacası: İspanya, Scipio Africanus Binbaşı 201'nin Hannibal'a karşı zaferiyle başarılı bir şekilde sona erdiği ikinci Punic Savaşı'ndan bir galibiyetti. Romalılar, 230'lardan beri Carthage'ın Carthago Nova'dan güney bölgelerini sömürdüğü sömürge formlarını devraldı. Ancak, ülkeyi iki ille ayırdılar, Hispania ulterior Güney Endülusya'nın alanını içeriyordu,, Hispania oradan Pireneler'e kadar.
Bir kâr olarak, Hannibal'ın ailesini İspanya'ya çekmiş olan ve birinci Punic Savaşı'nda Kartaca kayıplarını telafi edebildikleri neredeyse ölçülemez hammaddeler – altın, gümüş, bakır, teneke, kurşun, demir, cıva -. Roma valileri – genellikle sadece bir praetor rütbesinde – hırs ve avcıları bir yıl boyunca illerinden çıkardı. Barceló, “Askeri, kapalı, istikrarlı bir ev sahibinin yaratmak için sistematik bir planlaması boşuna aranabilir.” Diyerek şöyle devam etti: “Ama bu aynı zamanda kendilerini şiddetle savunan devletin iç kısmındaki erişilemeyen bölgelerin doğasından kaynaklanıyordu, bu da büyük ölçekli operasyonları zorlaştırdı.”
Roma birlikleri tekrar tekrar ciddi aksilikler yaşadığından, büyük orduların tepesindeki en yüksek memurlar nihayet ünlü yaşlı Cato da dahil olmak üzere İspanya'ya gönderildi. Bu sadece silahlarla değil, aynı zamanda biraz emredilmiş bir yönetimin tanıtımı ile de elde edildi. Lejyoner'in Kelt ve Lusitan kabilelerinin savaşçı gücüne saygısı, İspanyol kısa kılıcının devralınmasını gösterir. Yunan tarihçisi ve çağdaş Polybios, “Güçlü ve sağlam bıçağı sadece mükemmel bir şok değil, aynı zamanda her iki tarafla da ağır darbe için de mükemmel bir şekilde uygun.”
Bu “Gladius Hispanienis” yenildiği sakatlıklar, Orient'in yöneticilerine dehşet verdi ve Doğu'daki zafer lejyonlarına, Barceló'ya göre, bir yandan “bir yandan, diğer elinde, diğer elinde, diğer elinde, diğer elinde, bu nedenle, bu nedenle artan bir şekilde, bu nedenle, bu nedenle, bu nedenle, bu şekilde artan bir şekilde, bu nedenle, bu nedenle, bu nedenle bu nedenle, bu nedenle bu nedenle, bu nedenle bu, bu nedenle bu, bu nedenle bu, bu nedenle bu, bu nedenle bu, bu nedenle bu, bu nedenle bu, bu nedenle bu, bu nedenle bu nedenle, bu nedenle bu, bu nedenle bu, bu nedenle bu, bu nedenle bu şekilde, bu nedenle bu, diğer elinde bu, bu nedenle bu nedenle, bu nedenle bu, bu nedenle bu, bu nedenle bu, bu nedenle bu, bu nedenle bu, bu nedenle bu şekilde artan bir şekilde, Hükümet uygulamalarına yansıyan Roma aristokrasisi içinde, hırslı soylular, bazı valileri zenginleştirmek için tutarlı bir şekilde sömürüldü, ancak bazı valilerin etkilenmesiyle birlikte savaştı.
Bir çubuk, Lusitan Savaşçısı MÖ 154. M.Ö. Akdeniz'in önünde hoş bir bahane oldu. Romalılar yağmacıları sadece büyük kayıplar altında yenebildiler. Aynı zamanda, yeni yerleşimciler aldığı için Segeda kasabasına karşı bir ceza seferi kuruldu. Arkasında, amaç Keltiberer yerleşim alanına kapıyı açmaktı. 153 30.000 adamla İspanya'ya bir konsolos gönderildi. Komutanı mümkün olduğunca erken saldırı sağlamak için Roma takvimi Ocak ayının başında öne çıktı. O zamandan beri, Roma sulh hakimi açılışları bu gün düştü. Yıl başında kaldı.
SEGEDA sakinleri fırsat eksikliğini tanıdılar ve bu nedenle Arsevaker'ın ana kasabası Numantia halkına sordular. Romalılara karşı bir savaşta yenilgiye uğradıktan sonra, reddettiği Konsolos'tan barış istediler. Tam boyun eğme talebi Keltiberians'ın direncini güçlendirdi. Romalılara zor bir yenilgi eklediler, bu da kısa sürede daha fazla takip eden Afrikalı fillere bile yol açtı.
Nubilior'un halefi Marcellus başka bir strateji seçti. Gözdağı ve esneklik karışımı ile, barışa neden olan Numantia sakinleri de dahil olmak üzere gövdelerle sözleşmeleri kapattı. Ancak bu, Roma'daki Senato'daki Barkers'ı kabul etmek istemedi. Anlaşmaların iptal edilmesini istediler ve Marcellus'un her iki ildeki halefi de bu anlamda kendilerini zenginleştirme şansını gördü. Yunan tarihçisi Appian'ın farkında olduğu gibi, özellikle Senato'nun bariz savaş suçlarını kapsadığı için, sözleşmeler ve vaatler kırıldı ve büyük ölçekte işlendi.
Belli bir Viriat'ın önderliğinde Lusitan 147'de yükseldi. Romalılara karşı başarıları da Kelt kabilelerini ayaklanmaya kışkırttı. Barceló, “İlk kez, Lusitan ve Keltiberer isyanı ulusal bir boyuta ulaştı” diyor. Romalılar, Viriat'ın öldürülmesiyle ayaklanma ile başa çıkabilecek ağır yenilgiler almak zorunda kaldı.
Ancak yakında Roma'nın İspanya'daki katılımı, Numantia'nın merkezde olduğu skandal tarihine genişledi. 142 yıldır orada bir kısır döngü tekrarlandı. Prestij ve Prey'i sürmek için, yeni bir Roman komutanı genellikle yenilgileri çökertme ile sonuçlanan hızlı başarılar için çabaladı. On binlerce Lejyoner hayatını kaybetti ve savaş için subay ve takım kazanmayı zorlaştırdı.
Gerçekliği Polybios'u “ateş savaşı” olarak tanımladı: “Karakteri olağanüstü idi çünkü kavgalar kesintisiz olarak gerçekleşti. Yunanistan veya Asya'daki savaş nadiren iki kişi tarafından kararlaştırıldı … sadece kış (İspanya'da) ve sonsuz mücadeleleri hayal etmek istiyorsanız, bundan başka bir savaş düşünmemelisiniz.” Lejyonlar o kadar demoralize edildi ki, “kamptaki mücadele savaş alanından daha şiddetliydi”, tarihçi Florus Titus Livius'un “epitoma'sını” yakaladı.
Vurgu, Numantia'dan önce 137'de ordusunun yarısını kaybeden ve sadece imha sonucuyla kaçan Konsolos Mancinus'un durumuydu. Senato sözleşmeyi iptal etti ve generali isyancılara teslim etti. Sakinleri kabul etmeyi reddettiği için çıplak ve gollere bağlanmak zorunda kaldı.
Bu tür eylemler Roma asaletinin itibarını giderek aşındırdığı için Senato, nihayet, kazananın Hannibal, 134'ü olağanüstü bir komutla evlat edinen serinletici Publius Cornelius Scipio Aemilianus'a emanet etmek için dişlerini öğüttüğünü gördü. Üçüncü Punic Savaşı'nda Kartaca 146'nın yok edilmesiyle rakiplerinin bakış açısından, zaten fazla prestij ve av kazanmıştı, böylece savaş için en çok gerekli olanı verilmedi. Ancak adı, güçlü bir bekçi oluşturmak için yeterli arkadaş, müşterilerin ve gazilerin rapor etmesi yeterliydi. Bununla birlikte İspanyol ordusunu “dirns, hersers ve doğrudan kullanım için gerekli bagajı” (florus) alarak İspanya Ordusu'na geri getirdi ve yönetilebilir gelişmelerle savaşmaya alıştı.
Kartaca'da olduğu gibi, numantia'yı da dış bertaraf saldırılarına karşı güvenlik sunacak şekilde tasarlanmış yoğun bir kuşatma sistemi aracılığıyla sonuçlandırdı (MÖ 52 M.Ö. Alesia'dan önce Gaul'da kopyalaması gerekiyordu). 15 ay sonra açlık ve salgınlar teslim olmaya neden oldu. Romalılar şehre taşındıklarında, esas olarak Corpse Dağları buldular. Sakinlerin çoğu kendilerini, akrabalarını ve anavatanlarını kılıç aracılığıyla, her yerde enfekte olan zehir ve ateş yoluyla öldürdüğü için.
Barceló, “Roma tarihinin en titrek kampanyalarından biri sona erdi” diye yazıyor. Kendi içinde çok şey vardı. Şu andan itibaren, iddialı aristokratlar Scipio bir model aldı ve kayıt defteri meslektaşlarını prestij, varlık ve destekçilere aşmak için tekrarlanan veya uzun vadeli komutlar için çabaladı. Zengin takdiri ile İber Yarımadası bunun için sunuldu, çünkü hala fetihin büyük bölümleri Harrte. Sezar, bir valilik tarafından bir valilik tarafından 61'i yeniledi. Pompeius, İspanya'yı 52 ila 49 güç tabanını yaptı. Sezar ve MÖ 45 Pompeianers arasındaki son savaşın tesadüf değil. BC, İspanya'nın güneyinde Munda'da. İber Yarımadası'nı tam olarak fethedebilen sadece Sezar'ın mirası Augustus'du.
İspanya'dan ne kadar çok kaynak ve diğer fetihler Roma'ya akarsa, toplumu o kadar değişti. Büyük Latims sahipleri, Lejyoner olarak savaşan ve avlularını tartışan ve kaybeden fakir çiftçilerle karşılaştı. Bir toprak reformu konusundaki anlaşmazlık, asaleti bölen ve yüzyıl iç savaşları açan ateşleme kablosu haline geldi.
İspanya Savaş Tiyatrosu'ndaki birçok komutanın yenilgileri de birçok Navil'in askeri yetkinlikten yoksun olduğunu göstermişti. Ordu hizmetindeki memurlardan ziyade askeri deneyim kazanmak yerine Roma'da büyük konuşmalar yapmayı tercih ettiler. Bunu yapan herkes, Ordu Reformcu Marius (Numantia'dan önce Scipio altında savaşan) gibi, Senato'daki sivillerin gölgeye koyduğu bir profil kazandı. İlk İmparator Augustus altında yazan tarihçi Livius, (Florus'a göre) “Numantine Savaşı” nın Roma halkını “aceleci ve daha utanç verici” hale getirdiğini özetlediğinde haklıydı. Numantias davasından yüz yıl sonra, bir dünya imparatorluğunu fetheten cumhuriyet tarihti.
Pedro Barceló: “İspanya'nın Antik Çağda Tarihi. Fenikelilerden Cordoba Calipat'a” (Ch Beck, Münih yakınlarındaki Gerda Henkel Vakfı Tarih Kütüphanesi. 492 s., 38 Euro)
Amerika Birleşik Devletleri'ni hatırlatıyorsunuz, ancak askeri kariyere siyah bir nokta süslendi: Vietnam. İber Yarımadası'nda Roma, kirli, demoralize edici, görünüşte sonsuz bir çatışmaya yol açtı. Potsdam Üniversitesi'ndeki emeritus olan İspanyol-Alman yaşlı tarihçi Pedro Barceló, genellikle edebi kaynakların eksikliğinden dolayı Latince derslerde bırakılan bu unutulmuş ortamı, “İspanya'nın antik çağındaki tarihi. Çünkü savaş, Vietnam'daki Amerika'nın aksine, nihayet 21 yıl sonra büyük gücün zaferi ile sona ermesine rağmen, yüz yıl sonra Cumhuriyet'in düşüşüne liderlik edecek tuzaklar atıldı.
İber Yarımadası, kısacası: İspanya, Scipio Africanus Binbaşı 201'nin Hannibal'a karşı zaferiyle başarılı bir şekilde sona erdiği ikinci Punic Savaşı'ndan bir galibiyetti. Romalılar, 230'lardan beri Carthage'ın Carthago Nova'dan güney bölgelerini sömürdüğü sömürge formlarını devraldı. Ancak, ülkeyi iki ille ayırdılar, Hispania ulterior Güney Endülusya'nın alanını içeriyordu,, Hispania oradan Pireneler'e kadar.
Bir kâr olarak, Hannibal'ın ailesini İspanya'ya çekmiş olan ve birinci Punic Savaşı'nda Kartaca kayıplarını telafi edebildikleri neredeyse ölçülemez hammaddeler – altın, gümüş, bakır, teneke, kurşun, demir, cıva -. Roma valileri – genellikle sadece bir praetor rütbesinde – hırs ve avcıları bir yıl boyunca illerinden çıkardı. Barceló, “Askeri, kapalı, istikrarlı bir ev sahibinin yaratmak için sistematik bir planlaması boşuna aranabilir.” Diyerek şöyle devam etti: “Ama bu aynı zamanda kendilerini şiddetle savunan devletin iç kısmındaki erişilemeyen bölgelerin doğasından kaynaklanıyordu, bu da büyük ölçekli operasyonları zorlaştırdı.”
Roma birlikleri tekrar tekrar ciddi aksilikler yaşadığından, büyük orduların tepesindeki en yüksek memurlar nihayet ünlü yaşlı Cato da dahil olmak üzere İspanya'ya gönderildi. Bu sadece silahlarla değil, aynı zamanda biraz emredilmiş bir yönetimin tanıtımı ile de elde edildi. Lejyoner'in Kelt ve Lusitan kabilelerinin savaşçı gücüne saygısı, İspanyol kısa kılıcının devralınmasını gösterir. Yunan tarihçisi ve çağdaş Polybios, “Güçlü ve sağlam bıçağı sadece mükemmel bir şok değil, aynı zamanda her iki tarafla da ağır darbe için de mükemmel bir şekilde uygun.”
Bu “Gladius Hispanienis” yenildiği sakatlıklar, Orient'in yöneticilerine dehşet verdi ve Doğu'daki zafer lejyonlarına, Barceló'ya göre, bir yandan “bir yandan, diğer elinde, diğer elinde, diğer elinde, diğer elinde, bu nedenle, bu nedenle artan bir şekilde, bu nedenle, bu nedenle, bu nedenle, bu şekilde artan bir şekilde, bu nedenle, bu nedenle, bu nedenle bu nedenle, bu nedenle bu nedenle, bu nedenle bu, bu nedenle bu, bu nedenle bu, bu nedenle bu, bu nedenle bu, bu nedenle bu, bu nedenle bu, bu nedenle bu, bu nedenle bu nedenle, bu nedenle bu, bu nedenle bu, bu nedenle bu, bu nedenle bu şekilde, bu nedenle bu, diğer elinde bu, bu nedenle bu nedenle, bu nedenle bu, bu nedenle bu, bu nedenle bu, bu nedenle bu, bu nedenle bu, bu nedenle bu şekilde artan bir şekilde, Hükümet uygulamalarına yansıyan Roma aristokrasisi içinde, hırslı soylular, bazı valileri zenginleştirmek için tutarlı bir şekilde sömürüldü, ancak bazı valilerin etkilenmesiyle birlikte savaştı.
Bir çubuk, Lusitan Savaşçısı MÖ 154. M.Ö. Akdeniz'in önünde hoş bir bahane oldu. Romalılar yağmacıları sadece büyük kayıplar altında yenebildiler. Aynı zamanda, yeni yerleşimciler aldığı için Segeda kasabasına karşı bir ceza seferi kuruldu. Arkasında, amaç Keltiberer yerleşim alanına kapıyı açmaktı. 153 30.000 adamla İspanya'ya bir konsolos gönderildi. Komutanı mümkün olduğunca erken saldırı sağlamak için Roma takvimi Ocak ayının başında öne çıktı. O zamandan beri, Roma sulh hakimi açılışları bu gün düştü. Yıl başında kaldı.
SEGEDA sakinleri fırsat eksikliğini tanıdılar ve bu nedenle Arsevaker'ın ana kasabası Numantia halkına sordular. Romalılara karşı bir savaşta yenilgiye uğradıktan sonra, reddettiği Konsolos'tan barış istediler. Tam boyun eğme talebi Keltiberians'ın direncini güçlendirdi. Romalılara zor bir yenilgi eklediler, bu da kısa sürede daha fazla takip eden Afrikalı fillere bile yol açtı.
Nubilior'un halefi Marcellus başka bir strateji seçti. Gözdağı ve esneklik karışımı ile, barışa neden olan Numantia sakinleri de dahil olmak üzere gövdelerle sözleşmeleri kapattı. Ancak bu, Roma'daki Senato'daki Barkers'ı kabul etmek istemedi. Anlaşmaların iptal edilmesini istediler ve Marcellus'un her iki ildeki halefi de bu anlamda kendilerini zenginleştirme şansını gördü. Yunan tarihçisi Appian'ın farkında olduğu gibi, özellikle Senato'nun bariz savaş suçlarını kapsadığı için, sözleşmeler ve vaatler kırıldı ve büyük ölçekte işlendi.
Belli bir Viriat'ın önderliğinde Lusitan 147'de yükseldi. Romalılara karşı başarıları da Kelt kabilelerini ayaklanmaya kışkırttı. Barceló, “İlk kez, Lusitan ve Keltiberer isyanı ulusal bir boyuta ulaştı” diyor. Romalılar, Viriat'ın öldürülmesiyle ayaklanma ile başa çıkabilecek ağır yenilgiler almak zorunda kaldı.
Ancak yakında Roma'nın İspanya'daki katılımı, Numantia'nın merkezde olduğu skandal tarihine genişledi. 142 yıldır orada bir kısır döngü tekrarlandı. Prestij ve Prey'i sürmek için, yeni bir Roman komutanı genellikle yenilgileri çökertme ile sonuçlanan hızlı başarılar için çabaladı. On binlerce Lejyoner hayatını kaybetti ve savaş için subay ve takım kazanmayı zorlaştırdı.
Gerçekliği Polybios'u “ateş savaşı” olarak tanımladı: “Karakteri olağanüstü idi çünkü kavgalar kesintisiz olarak gerçekleşti. Yunanistan veya Asya'daki savaş nadiren iki kişi tarafından kararlaştırıldı … sadece kış (İspanya'da) ve sonsuz mücadeleleri hayal etmek istiyorsanız, bundan başka bir savaş düşünmemelisiniz.” Lejyonlar o kadar demoralize edildi ki, “kamptaki mücadele savaş alanından daha şiddetliydi”, tarihçi Florus Titus Livius'un “epitoma'sını” yakaladı.
Vurgu, Numantia'dan önce 137'de ordusunun yarısını kaybeden ve sadece imha sonucuyla kaçan Konsolos Mancinus'un durumuydu. Senato sözleşmeyi iptal etti ve generali isyancılara teslim etti. Sakinleri kabul etmeyi reddettiği için çıplak ve gollere bağlanmak zorunda kaldı.
Bu tür eylemler Roma asaletinin itibarını giderek aşındırdığı için Senato, nihayet, kazananın Hannibal, 134'ü olağanüstü bir komutla evlat edinen serinletici Publius Cornelius Scipio Aemilianus'a emanet etmek için dişlerini öğüttüğünü gördü. Üçüncü Punic Savaşı'nda Kartaca 146'nın yok edilmesiyle rakiplerinin bakış açısından, zaten fazla prestij ve av kazanmıştı, böylece savaş için en çok gerekli olanı verilmedi. Ancak adı, güçlü bir bekçi oluşturmak için yeterli arkadaş, müşterilerin ve gazilerin rapor etmesi yeterliydi. Bununla birlikte İspanyol ordusunu “dirns, hersers ve doğrudan kullanım için gerekli bagajı” (florus) alarak İspanya Ordusu'na geri getirdi ve yönetilebilir gelişmelerle savaşmaya alıştı.
Kartaca'da olduğu gibi, numantia'yı da dış bertaraf saldırılarına karşı güvenlik sunacak şekilde tasarlanmış yoğun bir kuşatma sistemi aracılığıyla sonuçlandırdı (MÖ 52 M.Ö. Alesia'dan önce Gaul'da kopyalaması gerekiyordu). 15 ay sonra açlık ve salgınlar teslim olmaya neden oldu. Romalılar şehre taşındıklarında, esas olarak Corpse Dağları buldular. Sakinlerin çoğu kendilerini, akrabalarını ve anavatanlarını kılıç aracılığıyla, her yerde enfekte olan zehir ve ateş yoluyla öldürdüğü için.
Barceló, “Roma tarihinin en titrek kampanyalarından biri sona erdi” diye yazıyor. Kendi içinde çok şey vardı. Şu andan itibaren, iddialı aristokratlar Scipio bir model aldı ve kayıt defteri meslektaşlarını prestij, varlık ve destekçilere aşmak için tekrarlanan veya uzun vadeli komutlar için çabaladı. Zengin takdiri ile İber Yarımadası bunun için sunuldu, çünkü hala fetihin büyük bölümleri Harrte. Sezar, bir valilik tarafından bir valilik tarafından 61'i yeniledi. Pompeius, İspanya'yı 52 ila 49 güç tabanını yaptı. Sezar ve MÖ 45 Pompeianers arasındaki son savaşın tesadüf değil. BC, İspanya'nın güneyinde Munda'da. İber Yarımadası'nı tam olarak fethedebilen sadece Sezar'ın mirası Augustus'du.
İspanya'dan ne kadar çok kaynak ve diğer fetihler Roma'ya akarsa, toplumu o kadar değişti. Büyük Latims sahipleri, Lejyoner olarak savaşan ve avlularını tartışan ve kaybeden fakir çiftçilerle karşılaştı. Bir toprak reformu konusundaki anlaşmazlık, asaleti bölen ve yüzyıl iç savaşları açan ateşleme kablosu haline geldi.
İspanya Savaş Tiyatrosu'ndaki birçok komutanın yenilgileri de birçok Navil'in askeri yetkinlikten yoksun olduğunu göstermişti. Ordu hizmetindeki memurlardan ziyade askeri deneyim kazanmak yerine Roma'da büyük konuşmalar yapmayı tercih ettiler. Bunu yapan herkes, Ordu Reformcu Marius (Numantia'dan önce Scipio altında savaşan) gibi, Senato'daki sivillerin gölgeye koyduğu bir profil kazandı. İlk İmparator Augustus altında yazan tarihçi Livius, (Florus'a göre) “Numantine Savaşı” nın Roma halkını “aceleci ve daha utanç verici” hale getirdiğini özetlediğinde haklıydı. Numantias davasından yüz yıl sonra, bir dünya imparatorluğunu fetheten cumhuriyet tarihti.
Pedro Barceló: “İspanya'nın Antik Çağda Tarihi. Fenikelilerden Cordoba Calipat'a” (Ch Beck, Münih yakınlarındaki Gerda Henkel Vakfı Tarih Kütüphanesi. 492 s., 38 Euro)