Utancak anlamı nedir? sıf. ve i. (< utan-gaç) Çok utanan, sıkılgan, mahçup (kimse). i. Utangaç olma durumu, sıkılganlık, mahçupluk: O garip utangaçlığı, hiçbir günahın ve hazzın gideremediği ruh bekâretiydi (Ahmet H. Tanpınar).
